Uprowadzenie dziecka a Konwencja Haska — najważniejsze informacje

Bezprawne uprowadzenie bądź zatrzymanie dziecka ma miejsce wtedy, gdy narusza prawo do opieki nad dzieckiem, które było wspólnie lub indywidualnie wykonywane przez rodziców przed jego uprowadzeniem. Ponadto musi do tego dojść bez wiedzy i zgody rodziców lub jednego z nich, jeśli nie sprawują oni opieki nad dzieckiem wspólnie. Co jeszcze trzeba wiedzieć na temat Konwencji Haskiej i kwestii związanych z uprowadzeniem dzieci?

Co to jest Konwencja Haska?

Konwencja Haska to nazwa zbiorcza umów międzynarodowych, które były zawierane w Hadze. Jedna z tych umów dotyczyła cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę. Ma ona na celu zapobieganie i szybkie rozwiązywanie problemów związanych z międzynarodowym uprowadzeniem dzieci przez rodziców lub opiekunów. Obejmuje sytuacje, w których dziecko zostało nielegalnie zabrane lub zatrzymane poza granicami jego zwykłego miejsca pobytu. Najważniejszym elementem Konwencji jest zasada niezwłocznego powrotu dziecka do kraju jego stałego pobytu, aby tamtejsze władze mogły rozstrzygnąć wszelkie spory dotyczące opieki nad nim.

Istotną kwestią jest fakt, iż Konwencję Haską stosuje się do dzieci poniżej 16. roku życia. Zgodnie ze znajdującymi się w niej zapisami, uprowadzenie dziecka lub zatrzymanie go uznaje się za bezprawne, jeśli narusza prawa do opieki przyznane przez prawo państwa, w którym dziecko zwykle mieszkało przed uprowadzeniem. Do wnioskowania o powrót dziecka uprawnione są osoby, które miały przyznane prawa do opieki w momencie uprowadzenia i które te prawa faktycznie wykonywały.

Jak stosowana jest Konwencja Haska w praktyce?

Konwencja Haska o cywilnych aspektach międzynarodowego uprowadzenia dziecka jest stosowana w praktyce poprzez szczegółowe procedury złożenia wniosku o zwrot uprowadzonego dziecka. Wniosek taki powinien zawierać dane osobowe rodzica występującego oraz rodzica, który uprowadził dziecko, a także informacje dotyczące samego zdarzenia uprowadzenia, podstaw prawnych i faktycznych uzasadniających wniosek, a także propozycję organizacji powrotu dziecka. W przypadku Polski, jeżeli wniosek jest prawidłowo wypełniony i umotywowany, Ministerstwo Sprawiedliwości przekazuje go odpowiedniemu organowi w państwie, do którego dziecko zostało uprowadzone. Następnie sprawa jest kierowana do właściwej władzy sądowniczej lub administracyjnej tego państwa, która podejmuje decyzję o ewentualnym zwrocie dziecka.

Co jeśli rodzic nie stosuje się do wniosku o zwrot uprowadzonego dziecka?

Jeśli rodzic, który uprowadził dziecko, nie zastosuje się do wniosku o jego zwrot, złożonego na podstawie Konwencji Haskiej, sprawa może być skierowana do lokalnych władz sądowniczych lub administracyjnych kraju, w którym dziecko obecnie przebywa. Te władze mają kompetencje do podjęcia dalszych kroków prawnych, które mogą obejmować nakazanie zwrotu dziecka do kraju jego stałego pobytu przed uprowadzeniem. W przypadku niesubordynacji władze mogą zastosować odpowiednie środki egzekucyjne, w zależności od lokalnego prawa.

Jeśli więc znajdujesz się w sytuacji, w której Twoje dziecko zostało uprowadzone przez drugiego rodzica, to najlepiej skontaktuj się z prawnikiem, który pomoże ci uzupełnić, a następnie złożyć wniosek przygotowany w oparciu o postanowienia Konwencji Haskiej.